In giru e chena diretzione,
cumandat su furgone.
A bellu a bellu chi sa vida
passa lestra e non t’abbìgias.
Me in is biddas e tzitades
bivende a purmone prenu.
In sa ràdiu Inti Illimani
aboghinende contra bentu.
A sa sola me in s’istrada
panoràmica de Bosa
cando iscòpiat su grogu
de su frore de mimosa.
Insandus, beni cun me
Murrùngiat frastimos
sa gente rispetàbile
ma si càstiant cun imbìdia
is fìgias de is continentales.
E tèngio totu custu note,
binu nieddu, una chitarra
pro cantare fatza a su mare
a suta de s’àrea istellada.
Amus a prenare torra sa tassa
e a iscarèssere ogni dolore
cando incrughet su chelu
unu bolu de mangones.
Insandus, beni cun me
Ca ses bella e est istade
e ca semus iscabiddende
e amus a fàghere bolare sa manu
de sa bentana in su callente.
Persighende s’orizonte
cada note, ònnia chida
e fraighende a cada passu
arrogheddos de utopia.
E immoe mi càstias de aici
e mi benit timoria
de no acudire a ti tratènnere,
chi no mi bastet sa vida.
Beni, beni cun me.